Kıbrısta sürekli taviz vermek doğru olmaz. Toprak vermek kabul edilmez. Türklerle Rumlar kardeşce bir arada yaşarlar ama toprak verilmez. Kıbrısta asıl yapılması gereken kardeşlik ruhunun pekiştirilmesidir. Toprak paylaşımı değil, kardeşçe bir arada yaşamak önemlidir. Kıbrısta Türkiyenin garantörlüğünün kaldırılması diye bir şey de kabul edilemez. En hayati konu kardeşlik bağının güçlendirilmesi. Kıbrısta sevgisiz üslupla çözüm oluşmaz. Mühim olan kardeşlik ve sevgi ruhu. Önce bu ruhun pekiştirilmesi gerekir.