PEYGAMBERİMİZ (SAV)’İN ŞEMAİLİ

Allah Resulü (sav) çok yakışıklı ve alımlı idi. Mübarek yüzü pırıl pırıl parlardı Burnu gayet güzel idi Gür sakallı, iri gözlü, düz yanaklı idi. Ağzı geniş, dişleri inci gibi parlaktı İki omuzu arası geniş, omuz kemik başları kalın idi Orta boylu idi. Teni ne duru beyaz, ne de koyu esmerdi. Saçları ise ne düz, ne de kıvırcık idi. Omuzlarına inen saçları vardı Mübarek yüzlerinin rengi kırmızıya çalar şekilde nurani beyazdı Gözleri siyah; kirpikleri sık ve uzundu. Saçı ile kirpik ve bıyıkları gümrahtı (bol, gür). Kendilerini ansızın görenler, o’nun heybeti karşısında çok şiddetli heyecanlanırlardı Peygamber efendimiz (sav)’in alnı açıktı. Kaşları; hilal gibi, gür ve birbirine yakındı. Göğsü genişti. Omuzları genişti. Kol ve pazuları irice idi. Avuçları ipekten daha yumuşaktı. Sesi Davudi tok. Konuştuğu zaman da heybetli tam anlaşalır tarzda idi. Resulullah efendimizin kürek kemikleri arasında nübüvvet mührü bulunuyordu Yürürken hızlı kuvvetli adımlarla yürürdü. Sahabe, arkalarından giderken, geri kalmamak için büyük çaba harcardı