Peygamberler halka benzemez, çok heyecan verici bir heybete ve nura sahiptirler. Peygamberimiz (sav)’de de muazzam bir heybet vardı. İnsanlar kimi zaman nurundan yüzüne bakamıyorlardı. Dilleri lal oluyordu. Peygamberimiz (sav) üzerindeki heybetin şiddetini azaltmak ve insanları rahatlatmak için şakalar yapardı.